 |
| Romeinse soldaten enteren een vijandelijk schip via de Corvus |
De Corvus was een belangrijke militaire uitvinding van de Romeinse Republiek in de 3e eeuw v.Chr. In deze tijd beheerste Carthago de westelijke Middellandse Zee en Rome was een landmacht. De corvus was een soort loopplank van ongeveer 10 meter lang en 60 cm breed, voorzien van een lage reling. Aan de onderzijde zat een ijzeren punt die het dek van het te enteren schip moest doorboren en zorgde voor een stabiele verbinding tussen beide schepen. Aldus werden de twee schepen aan elkaar geklonken en konden Romeinse soldaten het vijandelijke schip enteren en zo de strijd tot een gevecht op vaste bodem maken, waarin zij in het voordeel waren. De corvus werd met groot succes toegepast in de Slag bij Mylae van 260 v.Chr. Iets later hadden de Romeinse galeien een houten toren op het voorschip met twee loopplanken. Ze werden uitgeworpen op het vijandelijk schip na de ramvaart. Zodoende konden er veel meer soldaten tegelijk overlopen naar het vijandelijk schip.
 |
| Uitgeklapte Corvus |
De Romeinse zeeoverwinningen waren voornamelijk te danken aan tactische en technische vernieuwingen als de Corvus. De Punische vloot bleek bijzonder kwetsbaar te zijn voor dit apparaat. Met behulp van de Corvus wonnen de Romeinen verscheidene zeegevechten, maar hun schepen werden zo waarschijnlijk topzwaar, hetgeen bij storm zeker zware verliezen heeft veroorzaakt en uiteindelijk geleid heeft tot het afschaffen van deze 'enterbruggen'
 |
| De Corvus maakte de schepen wel topzwaar en kwetsbaar tijdens zwaar weer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten